Dlaczego powinniśmy uczyć dzieci z ZA niezależności ?

Dlaczego powinniśmy uczyć dzieci z ZA niezależności ?

Dlaczego powinniśmy uczyć niezależności? Diane Adreon. Tłumaczyła Magda Kuś.

Dzieci z zespołem Aspergera są zazwyczaj traktowane w szkole na równi z innymi uczniami. Jednak to, że zdają maturę i idą do szkoły wyższej nie znaczy wcale, że potrafią prowadzić samodzielne życie. Umiejętności prowadzenia samodzielnego życia (ILS), zakładają znajomość mnóstwa rzeczy, których osoby z unormowanym IQ nie muszą się (zazwyczaj) uczyć. Osoby, które znajdują się poza spektrum zaburzeń autystycznych, przyswajają sobie te zdolności dzięki obserwacji innych ludzi. Osoby zaliczające się do spektrum zaburzeń autystycznych (ASDs), często potrzebują pomocy, aby nauczyć się ILS. Naturalnym środowiskiem do nauki tych zdolności jest dom. Poniższa lista przedstawia niektóre czynności dotyczące prac kuchennych/obchodzenia się z jedzeniem, nad którymi trzeba się skupić.

 

Prace kuchenne:

Nakrywanie do stołu

Wynoszenie śmieci

Zmiana worka na śmieci

Sprzątanie ze stołu

Przechowywanie jedzenia

Wiedza jaka ilość jedzenia jest potrzebna

Wybór odpowiedniego pojemnika i przekładanie do niego jedzenia

Decyzje, które rzeczy schować do lodówki, a które do spiżarni

Zmywanie naczyń

Delikatne obchodzenie się z naczyniami

Umiejętne obchodzenie się z nożami

Suszenie przedmiotów

Wiedza jakie naczynia można włożyć do zmywarki, a jakie nie

Wiedza, które przedmioty umieszczać na górnych półkach zmywarki

Wycieranie blatów

W jakich miejscach przechowywać gąbki/ mokre zmywaki/ ścierki

Wyjmowanie naczyń ze zmywarki

 

Dla osób z autyzmem, problemy dotyczące nauki polegają na uogólnieniu problemów. Chodzi o to, aby zdobytą wiedzę potrafić zastosować w innych okolicznościach, posługując się innymi materiałami i konfiguracjami przedmiotów. Często nie zwracamy uwagi, że to właśnie takie problemy utrudniają naukę dzieciom z autyzmem wysoko funkcjonującym lub z zespołem Aspergera.

Niedawno dostałam zaproszenie na przyjęcie, na którym były dzieci z ASDs. Mark (9 lat) został poproszony o pomoc w sprzątnięciu jedzenia. Chłopak wszedł do kuchni, spojrzał na lodówkę i zapytał: „Czy to jest lodówka?”

Pewna rodzina opowiedziała następującą historię o ich córce, Lisette. Dziewczynka pomagała sprzątać ze stołu. Na obiad było spaghetti. Na talerzu Lisette zostały cztery nitki makaronu, a dziewczynka zapytała mamy czy powinna a) znaleźć na nie pojemnik, czy b) wyrzucić je.

Czasami trzeba zrozumieć, że naszym dzieciom ciężko jest uświadomić sobie czego od nich oczekujemy. Jedynie dzięki cierpliwości można je czegoś nauczyć.

Wskazówki dotyczące nauki:

Zawsze zwracaj uwagę, czy dany moment jest odpowiedni, aby udzielić dziecku wskazówki (np. jaki jest jego humor)

Nie tylko mów dziecku co zrobiło źle, ale także powiedz co zrobiło dobrze

Niech twoje poprawki nie będą zbyt długie

Patrz i słuchaj uważnie! Osoby z ADSs mogą nie radzić sobie z wieloma rzeczami

Cała lekcja może zająć mniej niż minutę

Bądź realistą! Możesz pracować tylko nad ograniczoną liczbą umiejętności w danym czasie

Staraj się, aby cała lekcja miała pozytywny wydźwięk!

 

Artykuł pochodzi z FASTimes (Floryda Asperger Syndrome Times).Październik 2003