Sport
Ruch jest fizjologiczną potrzebą każdego żywego organizmu. Zdrowe dzieci rodzą się z potencjalną zdolnością prawidłowego wykonywania wszystkich ruchów. Dzieci autystyczne pomimo swej pozornej sprawności ruchowej mają wyraźne braki w odczuwaniu własnego ciała, zaburzenia w poruszaniu się i trudności w koordynacji. Jako powód podaje się brak integracji między procesami pobudzenia i hamowania. U większości występuje nadmierne napięcie mięśni pleców w porównaniu do mięśni brzucha, które są zbyt wiotkie. Podobnie jest przypadku zbyt napiętych mięśni łydek w porównaniu do mięśni ud. Powoduje to trudności w utrzymaniu równowagi i zbytnie pochylenie ciała do przodu. Im bardziej dziecko jest pochylone i napina mięśnie pleców, tym bardziej nieprawidłowe jest oddychanie (przyspieszone i powierzchowne). Ten typ oddychania nadmiernie aktywizuje pracę tylnych części mózgu i hamuje rozwój, między innymi, przednich partii mózgu, które są odpowiedziale za emocje.
Istnieją specjalne programy terapii ruchowej dla dzieci z autyzmem, kórych celem jest usprawnienie funkcji poznawczych, psychoruchowych i motorycznych. Do najbardziej znanych należą :
- metoda Veroniki Sherborne
- integracja sensoryczna
- hipoterapia
- dogoterapia
Inne formy terapii ruchowej to :
- proste ćwiczenia gimnastyczne (taczki, pompki, ćwiczenia na drabinkach i drążku) i gry zespołowe (piłka)
- hydroterapia i pływanie
- sporty zimowe (wspinaczki)
- kolarstwo, wybrane formy lekkiej atletyki (skoki, biegi)
- ruchowo-muzyczne, taniec
- wycieczki piesze
Przeprowadzone badania wykazały, że im wcześniej kładziemy nacisk na prawidłowy i intensywny rozwój psychomotoryczny dziecka autystycznego, tym lepsze będzie jego przystosowanie i rozwój społeczny. Poziom dojrzałości społecznej jest ściśle powiązany z rozwojem i sprawnością ruchową.
Umiejętność panowania nad własnym ciałem i skoordynowane poruszanie się ma dla dziecka efekt terapeutyczny. Po zakończonych zajęciach dzieci są spokojniejsze, spada napięcie, obniża się agresja, następuje zmniejszenie autostymulacji i stereotypii ruchowych. Zajęcia ruchowe zespołowe wspomagają kształtowanie zachowań prospołecznych. Dzieci muszą okazać chęć współdziałania i podporządkowania się poleceniom, muszą przestrzegać reguł, muszą też pokonać lęk przed wykonaniem niektórych ćwiczeń.
Na Zachodzie istnieją już kluby sportowe które, w ramach integracji, przyjmują do siebie wysokofunkcjonujących autystow. Mają oni możliwość uczestniczenia w treningach i w życiu sportowym klubu.