Sport

Ruch jest fizjologiczną potrzebą każdego żywego organizmu. Zdrowe dzieci rodzą się z potencjalną zdolnością prawidłowego wykonywania wszystkich ruchów. Dzieci autystyczne pomimo swej pozornej sprawności ruchowej mają wyraźne braki w odczuwaniu własnego ciała, zaburzenia w poruszaniu się i trudności w koordynacji. Jako powód podaje się brak integracji między procesami pobudzenia i hamowania. U większości występuje nadmierne napięcie mięśni pleców w porównaniu do mięśni brzucha, które są zbyt wiotkie. Podobnie jest przypadku zbyt napiętych mięśni łydek w porównaniu do mięśni ud. Powoduje to trudności w utrzymaniu równowagi i zbytnie pochylenie ciała do przodu. Im bardziej dziecko jest pochylone i napina mięśnie pleców, tym bardziej nieprawidłowe jest oddychanie (przyspieszone i powierzchowne). Ten typ oddychania  nadmiernie aktywizuje pracę tylnych części mózgu i hamuje rozwój, między innymi, przednich partii mózgu, które są odpowiedziale za emocje.

Istnieją specjalne programy terapii ruchowej dla dzieci z autyzmem, kórych celem jest usprawnienie funkcji poznawczych, psychoruchowych i motorycznych. Do najbardziej znanych należą :

  • metoda Veroniki Sherborne
  • integracja sensoryczna
  • hipoterapia
  • dogoterapia

Inne formy terapii ruchowej to :

  • proste ćwiczenia gimnastyczne (taczki, pompki, ćwiczenia na drabinkach i drążku) i gry zespołowe (piłka)
  • hydroterapia i pływanie
  • sporty zimowe (wspinaczki)
  • kolarstwo, wybrane formy lekkiej atletyki (skoki, biegi)
  • ruchowo-muzyczne, taniec
  • wycieczki piesze

Przeprowadzone badania wykazały, że im wcześniej kładziemy nacisk na prawidłowy i intensywny rozwój psychomotoryczny dziecka autystycznego, tym lepsze będzie jego przystosowanie  i rozwój społeczny. Poziom dojrzałości społecznej jest ściśle powiązany z rozwojem  i sprawnością ruchową.

Umiejętność panowania nad własnym ciałem i skoordynowane poruszanie się ma dla dziecka efekt terapeutyczny. Po zakończonych zajęciach dzieci są spokojniejsze,  spada napięcie, obniża  się agresja, następuje zmniejszenie autostymulacji i stereotypii ruchowych.  Zajęcia ruchowe zespołowe wspomagają kształtowanie zachowań prospołecznych. Dzieci muszą okazać chęć współdziałania  i podporządkowania się poleceniom, muszą przestrzegać reguł, muszą też pokonać lęk przed wykonaniem niektórych ćwiczeń.

Na Zachodzie istnieją już kluby sportowe które, w ramach integracji, przyjmują do siebie wysokofunkcjonujących autystow. Mają oni możliwość uczestniczenia w treningach i w życiu sportowym klubu.